 |
| خارج هم بودی بکسلت می‌کردم |
 |
| چیه عشق اینا این‌قدر استثنایی بود |
 |
| خدایا، یه فرصت دیگه |
 |
| عشق شمال به راهشه. شمال یعنی نرسیدن |
 |
| آبان خوبی ؟ |
 |
| همش نیم ساعته |
 |
| این‌جا هم صفای دل داره |
 |
| تو این دنیا همین که دو نفر همدیگه رو دوست داشته باشن استثناییه |
خیابانی بلند، می‌برد او را
با رنگ‌ها و نورها
خیابانی که من، نمی‌شناسمش
خیابانی بلند، می‌برد او را
با درنگ‌ها و عبورها
خیابانی که من، نمی‌شناسمش
خیابانی که من، نمی‌شناسمش
صدا می‌زند مرا
با غریوها و بلورها
نمی‌دانم از کجا، می‌شناسد مرا
خیابانی که من، نمی‌شناسمش
* باغ‌های کندلوس، ایرج کریمی