تلفن قرمزه

تمام شب را

بیدار

خیره بودم به آن چراغ کوچک

که تا سحر

روشن نشد

آب از سر گذشت

سپیده زد

و من به فریب خود روزن خانه گرفتم و پرده انداختم

و دوباره چشم ‌دوختم به چراغ کوچکی

که کمر بسته بود به شکستنم

و شکستم