[ شرح ]
ای آرزوی آرزو ... آن پرده را بردار ازو
صفحات دیگر
خانه
درباره من
عکسها
توییت
معرفیکتاب
بریده کتاب
دیالوگ فیلم
شایدشعر
تماس
۱۳.۴.۸۹
این مدلی بود
جواباش به این لحظهها، به این آدمها، به این ماجراها، فقط سکوت بود و نگاه. و این انگار کم بود برای نیازهای زمانهای که سالهاست همدم وقاحت است. پس گریخت. و فراری بیقرار را آغاز کرد، که تا نفس آخرش ادامه داشت.
* نقاشی Joan Miró
پیام جدیدتر
پیام قدیمی تر
صفحهٔ اصلی