بیست و هشت ساله که شدی
خواهینخواهی
انگار سن رفتن است
باید شروع کنی
یاد بگیری
بدون تعلقاتات
بدون کتابهایت
فیلمهایت
موسیقیهایت
گرام اتوماتیک چوبیات
بدون همه اینها
زنده بمانی
باید یاد بگیری
که فقط به چیزهایی دل ببندی
که بشود روی یک هارد اکسترنال
کپیشان کرد
نه بیشتر
برای دستگرمی
باید تمرین رفتن کنی
و بعد
یک بلیط یکسره بخری
و
برای همیشه
بروی
این انگار
سرنوشت همه بیست و هشتسالههای این دیار است
آبان نود
عکس Stephen Shames