کسی که مرگش را نمی‌آمد

قرص‌ها را خورد

گاز را باز کرد

رگش را زد

از سه نقطه

خاطرجمع

و ... خوابید

صبح اما بیدار شد

زنده بود هنوز

در رخت‌خوابی غرق خون

تهوع شدید

بی‌نفس

اما زنده مانده بود

‍شاید چون

هنوز کسی را دوست می‌داشت

مرداد نود و هشت

جایی بین بیست و پنجم و بیست و ششم